Афіцыйнай датай вызвалення Лельчыцкага раёна лічыцца 23 студзеня 1944 года. У гэты дзень была апублікавана зводка Саўінфармбюро аб вызваленні раённага цэнтра Лельчыцы, вёсак Астражанка, Убарцкая Рудня, Зарубанае, Буйнавічы, Свіднае, Манчыцы, Злодзін, Ветвіца і Сіманічы. Хаця яшчэ баі ў раёне працягваліся і ў лютым, і ў пачатку сакавіка 1944 года.
23 верасня 1943 года войскі арміі, якая ў 1941 годзе абараняла Мінск і Магілёў, вызваліла першы раённы цэнтр Беларусі — Камарын. З фарсіравання Дняпра пачалося вызваленне Беларусі, а 17 кастрычніка быў вызвалены другі райцэнтр на Гомельшчыне — Лоеў.
6 лістапада быў вызвалены Кіеў, а 15 — каўпакаўцы, пакінуўшы Глушкавічы, правялі паспяхова Алеўскую аперацыю. 17 — злучэнне Сабурава з боем вызваліла Оўруч і сумесна з часцямі 13 арміі пачало наступленне на Ельск. Адначасова злучэнне Малікава на поўдзень ад Оўруча вызваліла чыгуначную станцыю Ігнатполь. Такім чынам утварыўся «Оўруцкі калідор» шырынёю 80 кіламетраў.
«Оўруцкі калідор» злучыў партызанскі край з наступаючымі часцямі Чырвонай арміі. Праз яго народныя мсціўцы атрымлівалі боепрыпасы і зброю, а ў тыл накіравалі параненых і мірных жыхароў, ваеннаабавязаных для папаўнення радоў Чырвонай арміі. Лельчыцкая брыгада таксама накіравала вялікую калону партызан у склад 13 арміі.
У час Рэчыцка-Гомельскай наступальнай аперацыі 18 лістапада была вызвалена Рэчыца, 23 — Брагін і Хойнікі, а 26 — Гомель. Вяліся жорсткія баі за Ельск, ён быў вызвалены толькі 11 студзеня 1944 года. 30 лістапада вызвалена Нароўля. Пра ўсё гэта ведалі мясцовыя жыхары з партызанскіх лістовак і раённай газеты, якія выдаваліся ў друкарні пры штабе Лельчыцкай брыгады.
Доўгачаканы час вызвалення набліжаўся. 19 лістапада калона гітлераўцаў прыбыла ў Буда-Сафіеўку, а ў наступны дзень яна рушыла праз Буйнавічы на Злодзін (Чырвонабярэжжа). Венгерскія часці недабітых 18 і 19 пяхотных дывізій з гітлераўскімі прыхваснямі пачалі адыход з раёна Оўруча, Ельска і Мазыра ў тыл да Турава і Петрыкава. Па ім і ўдарылі з засад партызаны Лельчыцкай брыгады.
21 лістапада атрад імя Сталіна пад камандаваннем П. Татарчука на дарозе Злодзін-Сіманічы каля Ветвіцы ўчыніў налёт на калону гітлераўцаў колькасцю да 500 чалавек. У выніку боя забіта 30 і паранена да 50 фашыстаў, двое венграў узяты ў палон. У гэты дзень група пад камандаваннем І. Германа з засады на дарозе Злодзін — Ветвіца знішчыла 20 і параніла 25 гітлераўцаў. На наступны дзень дыверсійная група Я. Варановіча на той жа дарозе ў выніку дыверсіі (мініравання) забіла 25 гітлераўцаў…
Да канца лістапада і ўвесь снежань 1943 года Лельчыцкая партызанская брыгада вяла баі, асабліва ў раёне Астражанкі і на тэрыторыі Мазырскага і Петрыкаўскага раёнаў. У сувязі са з’яўленнем у раёне адступаючых гітлераўскіх часцей, кіраўніцтва Лельчыцкай брыгады і Тураўскага асобнага атрада папярэджвалі і мясцовае насельніцтва аб адыходзе далей у лес.
Уладзімір ЗУБРЭЙ, аг. Глушкавічы.
